
Geçen gün misafir olduğum bir arkadaşımın güzel mutfağında kahvaltı ediyorduk. Ekmek kızartma makinesi o sırada ister istemez dikkatimi çekti. Ekmeği kızartınca dışarı fırlatmıyor bu şirin şey. Sakin ve gururlu haliyle duruyor tezgâhın üzerinde. Emine’nin teyzesi yıllar önce İngiltere’den getirmiş ona.
Konuşmaya dalınca bir iki dilim ekmek yandı makinenin içinde. Çünkü ona dikkat edip ekmeğin kızardığını tahmin ederek içinden almak gerekiyor. Yani o size özen gösteriyor, ama sizin de ona özen göstermeniz gerekiyor Onu atıp yeni bir şey almak içinden gelmemiş Emine’nin. Onu seviyor çünkü.
Son yılların moda terimiyle “nostalji” filan değil demek istediğim. Sadece, dünya bazen ne kadar kötü bir yer olabilse de, her şeye rağmen bazı hoşlukların, güzelliklerin devam edebildiğini hatırlattı sanırım bana…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder